Reizen door Peru is zoals binnenstappen in een pas ontdekte schatkamer. De Inca’s bouwden hier hun luisterrijke steden met een nooit geëvenaard meesterschap. De Spanjaarden voegden er later hun sierlijke bouwtrant aan toe. Peru is echter veel meer dan alleen maar een architectonisch juweel. Achter elke bocht wachten nieuwe verrassingen: uitgestrekte vlakten waarop lama’s en vicuña’s vredig grazen, ongerepte valleien, steile canyons en rokende vulkanen. In dit natuurgeweld liggen pittoreske dorpen als parels ingebed. De uiterst vriendelijke bevolking in kleurrijke klederdracht handhaaft de eeuwenoude traditionele levenswijze. Peru is een fascinerende bestemming met raadselachtige beschavingen, ongerepte landschappen, een rijkelijk gevarieerde fauna en flora en vooral een vriendelijke, kleurrijke bevolking die terecht fier is op haar culturele erfenis.
Coca bladeren hebben altijd een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van Peru. De Inca’s geloofden dat dit een geschenk was van de zonnegod Inti. De bladeren werden dan ook gebruikt bij allerlei religieuze en spirituele gebeurtenissen zoals offerandes aan de goden of bij ceremonies door de sjamaan. Na de Spaanse overheersing werd het traditionele gebruik van Coca grotendeels vervangen door het nuttige gebruik. Coca is namelijk een blad vol ijzer en vitamines en kan bijdragen tot een betere uithouding, ademhaling en zuurstofwisseling. Daarom wordt Coca ook frequent ingezet als een middel tegen hoogteziekte. In dat geval worden de Coca bladeren verwerkt in thee, de ‘Mate de Coca’, die overal in Peru gedronken wordt. Ook vandaag de dag spelen de Coca bladeren nog een belangrijke rol in het alledaagse leven van de Peruanen. De bladeren worden samen gekauwd, verbrand of begraven in de grond bij de belangrijkste rituelen in het leven zoals de geboorte, trouw, dood en de zegening of offerande aan Moeder Aarde of 'Pachamama'.
.jpg?29a5dae10b9eae9c9298e375a9152f4f)
De Nazca’s waren krijgers die de zuidelijke woestijn onder Lima bevolkten en in georganiseerde dorpen woonden. Een aantal onder hen waren voorname astronomen die in de hemel een zodiak ontdekten. Die hielp hen bij het maken van weersvoorspellingen. De tekens van de zodiak werden dan ook regelmatig op hun aardewerk en stoffen getekend. Opmerkelijk is dat deze tekens ook gekopieerd werden op de uitgestrekte woestijnvlakte ten noorden van Nazca en dit met wiskundige precisie ten opzichte van de sterren. De diverse kleuren van deze pampa zijn het resultaat van ijzeroxide en andere mineralen, die overvloedig aanwezig zijn in het aardoppervlak. Onder de veelkleurige harde onvruchtbare korst, bevindt zich de originele kleur van de aarde. Deze typische eigenschap van het terrein maakt het mogelijk om erop te tekenen. Op deze vlakte bevinden zich reusachtige tekeningen die honderden meters groot zijn en opgebouwd werden uit lijnen die er uitzien als wegen die de aardkorst doorklieven. Andere eindeloos lijkende rechte lijnen, die kilometers lang zijn en net zoals de reusachtige figuren enkel vanuit de lucht te zien zijn, dienden om de bewegingen van de hemellichamen vast te leggen. Veel van deze tekens stonden ook in verband met de zon die door haar bewegingen een excellente tijdgids vormde. Aan de hand van deze kennis ontwikkelden de Nazca’s religieuze- en landbouwkalenders. Door het aanleggen van puquios of spiraalvormige uitgravingen in de woestijngrond, slaagden de Nazca’s er op meesterlijke wijze in het water van ondergrondse rivieren naar de oppervlakte te brengen waardoor landbouw mogelijk werd.
De verloren stad van de Inca’s nestelt zich tussen de Machu Picchu en de Huayna Picchu, twee steile pieken die de in het dal gelegen Urubamba rivier omarmen. In 1911 keerde Hiram Bingham met een expeditie voor de Yale-universiteit terug naar Peru in de hoop de toen geheimzinnige plek ‘Vilcabamba’ te ontdekken waarover al verschillende Spaande kroniekschrijvers melding hadden gemaakt. Hij herontdekte zo Machu Picchu en leidde de opgravingen in de eerste vier jaar. Over het ontstaan en de functie van deze oude Inca stad bestaat vandaag de dag nog veel onduidelijkheid. Aangenomen wordt dat de stad geen doorsneefunctie had, gezien de moeilijke toegankelijkheid via een steil pad. Recent onderzoek toont aan dat de plaats een religieus en astronomisch centrum was. Volgens sommigen zou de stad echter een buitenverblijf geweest zijn voor de koningen en andere hooggeplaatsten. Ook een fort ter verdediging van het Inca-rijk of een belangrijke verzamelplaats van coca-bladeren vormen een mogelijke verklaring. Vermoedelijk werd de stad opgebouwd rond het jaar 1420 en weer verlaten rond 1520. Ze werd nooit ontdekt door de Spanjaarden en ontsnapte hierdoor aan de vernietiging.
Wil je meer weten over onze reizen of heb je een andere vraag?
Neem contact met ons op via:
Vul hieronder je e-mailadres in om onze nieuwsbrief te ontvangen.
Wij gebruiken jouw gegevens enkel om jouw e-mailadres toe te voegen aan onze mailinglijst. Ik ga akkoord met de privacyverklaring.
