Namibië

Onze vlucht van Brussel naar Frankfurt verloopt heel vlot. Eenmaal in Frankfurt merken we dat ons vliegtuig pas de volgende ochtend naar Windhoek in Namibië kan vertrekken, wegens een technisch defect aan de laaddeur. We worden naar een hotel overgebracht voor de nacht en het avondeten. Het klikt dadelijk al in de groep. Met ons doorzakkertje in de bar leren we elkaar beter kennen en ja, er wordt al wat afgelachen.

Onze gids Marc en chauffeur Bruce staan ons op te wachten. We vertrekken naar het Thule-hotel en worden ontvangen met een lekker stukje cake & drankje. 's Avonds vullen we ons buikje in een aangenaam en lekker restaurant.

Na een goede nachtrust en onderling overleg vertrekken we die dag eerder om Windhoek te bezichtigen. Zo komen we aan in onze Frans Indongo Lodge, waar we twee nachten zullen verblijven, mooi gelegen aan een drinkplaats. We doen een game-drive met open voertuigen, waar we de twee soorten slangen zien, struisvogels, neushoorns, enz. Na een lekkere douche volgt natuurlijk ons aperitiefje, zéér gezellig aan de openhaard. Hier kunnen we nagenieten van wat we gezien hebben en doen we opzoekingen in de gidsen en boeken die er zijn. Zéér lekkere keuken.

Cheetah Conservation Fund: Het is écht de moeite om deze dieren op een afstand van enkele meters te kunnen observeren. Kort, inspannend en zéér snel rennen en dan gewoon uitgeteld raken. Prachtige dieren. In onze lodge, op terras in het zonnetje, kunnen we aan de drinkplaats nog andere dieren observeren en fotograferen. Daar leren we onze gids al beter kennen. Hij neemt ons mee voor een mooie natuurwandeling waar we onderweg bobbejanen (Afrikaans voor bavianen) tegenkomen. De wandeling wordt héérlijk afgesloten op een helling waar we een mooie zonsondergang te zien krijgen, mét een glaasje fonkelwijn en de allerheerlijkste hapjes.

Na een lekker ontbijt trekken we naar Tsumeb voor het museum en het kleurrijke Otjikoto-meer, waarvan de geschiedenis op de bodem ligt. Later die dag zien we ook hoe die bosjesmensen leven en hoe kinderen spelen met zelfgemaakt speelgoed, zoals een houten stok met een oude verfrol die de kinderen dan voortduwen. Ongelofelijk! We zien er veel glimlachende kinderen, mooi om te zien hoe deze kinderen op hun manier gelukkig zijn. We zien ook het houtsnijwerk dat ze zelf maken, klein maar fijn. Later gaan we verder naar het mooie Mushara Lodge.

Héérlijke kamers in deze Mushara lodge. We vertrekken voor een game-drive naar het Etosha-Park, waar we veel dieren te zien krijgen: zebra's, neushoorns, struisvogels, springbokken, leeuwen, enz. Te veel om op te noemen! De zoutpan staat volledig vol water door de vele regen die in de laatste maanden is gevallen, mooi om te zien. Ook s’ avonds is de game-drive alweer de moeite. Na een prachtige dag worden we nog getrakteerd op een kudde olifanten met kleintjes erbij! We duffelen ons allemaal goed in want de zon gaat onder en dit maakt er een mooie terugrit van.

's Morgens verlaten we Etosha National Park via het noorden, zodat we nog meer game-drive hebben. Verder die dag gaan we nog naar het museum over de Owambo's bevolking. Onderweg in de bus krijgen we elke dag een zéér boeiende en leerzame uitleg van onze gids. Je voelt meteen dat Marc het land kent en de mensen begrijpt.

Vandaag krijg ik eindelijk die mooie boom, de Baobab te zien. Ook de Ruacana-waterval ligt er mooi bij. Omdat er nog genoeg water is volgt hij zijn weg. Soms is de waterval droog, maar dat jaar is er veel regenval geweest. Lucky me! Op naar de HIMBA's, hier hebben we met z'n allen naar uitgekeken en ZEKER die mannen (geen verdere uitleg nodig). Eén man met vele vrouwen die het werk mogen verrichten. De vrouwen zijn zeer begaan met hun uiterlijk, hun haartooi doen ze prachtig. Ze laten zien hoe ze de rode aarde mengen met het vet en zich dan insmeren, ook hun hygiënisch ritueel mogen de vrouwen in de hut gaan bekijken. Dit is alweer een zéér mooie dag. Na de mooie uitleg van onze gids Marc, begrijp je deze mensen ook beter.

Na een lange maar mooie rit komen we aan in Vingerklip Lodge, waar het eten alweer lekker is. Onze gids laat ons de kilootjes niet bijkomen, want we gaan een mooie wandeling maken tot aan de "Vingerklip". Hierna bewandelen we ook nog een andere route en besluiten we samen om de mooie beklimming naar "Eagle's Nest" te doen, waar je het mooiste uitzicht hebt over de omgeving.

Ik besluit samen met Dieter en een ander reisgenoot om naar de zonsopgang te gaan zien bovenaan in "Eagle's Nest". We zijn net op tijd boven om die prachtige zon te zien die alles kleurt. Vandaag beleven we één van de mooiste landschappen "Damaraland", hier raak je gewoon niet uitgekeken. De rode rotsformaties zijn gewoon "prachtig", zeker ’s avonds als ze met de mooie zonsondergang nog roder kleuren. We wandelen ook in het "Versteende Woud" van de fossiele bomen en gaan naar "Twyfelfontein", dat ook mooi is door de rotstekeningen. Gezien het weinige materiaal dat ze in die tijd hadden, zijn ze na al die jaren toch nog mooi. Terwijl je geniet van je diner heb je een mooi zicht over de Damara-formaties. Deze Twyfelfontein Lodge is prachtig gebouwd tegen een berg op.

Swakopmund is onze volgende bestemming. Onderweg stoppen we eerst aan Kaap Kruis waar we naar de vele pelsrobben gaan zien. De geur valt dan nog mee omdat de wind de andere richting uitgaat. Swakopmund is een gezellige en niet te grote stad. Wie een terrasje wil doen (zeker op de pier met "Jetty", waar je gezellig met de oceaan onder je zit) of wil shoppen zit zeker goed. Er zijn ook twee mooie boekenwinkels en verschillende banken om geld te wisselen. Buiten Swakopmund zijn ze ondertssen ook veel aan het bijbouwen, alles evolueert snel.

Vandaag staat er ons een heerlijke boottocht te wachten. We beginnen mistig maar de zon breekt er langzaam door. Pelikanen, meeuwen en aalscholvers laten zich voederen vanaf onze boot, ondertussen zwemmen de dolfijnen met onze boot mee en jumpen zeeleeuwen op de catamaran om hun visportie te verorberen. We sluiten dit alles af met heerlijke muziek, fonkelwijn, de beste oesters die ik tot nu toe gegeten heb, andere hapjes en natuurlijk: dessert. ‘s Namiddag lopen we lekker rond in Swakopmund, gaan we naar de houtsnijwerkmarkt bij de vuurtoren en maken we een fijne wandeling langs de oceaan.

Vandaag gaan we naar de Namib-woestijn. Onderweg passeren we de Kuiseb-en Gaub-pass, weer een ander landschap. Het blijft genieten! We spotten ook nog dieren. Ahhhhh, onze lekkere bakker in Solitaire. We eten er het heerlijkste gebak, maar de stukken zijn zo groot dat ik blij ben om te delen met Bruce onze chauffeur, die een snoeper is. We gaan ook even neuzen in het ouderwetse maar heerlijk winkeltje en op het bord kijken we naar de regenval van dat jaar t.o.z. van de vorige twee jaren. Ik kan me hier uitleven met het fotograferen van de autowrakken; sommige zijn zo mooi gekleurd dat ze prachtig afsteken tegen de blauwe lucht. We sluiten onze dag af in de mooie Sossusvlei Lodge, die half uit steen bestaat en de rest uit een luxe tent, wow! Zonsondergangen zijn nooit hetzelfde en boven op onze toren in de lodge, ja, er zijn geen woorden voor.

Prachtige, rode, en de hoogste duinen ter wereld! Dune 45, zeer stijl omhoog, ook het struisvogelgras staat er mooi bij. Je kunt er de struisvogels zelf spotten. De "Knieën van mama", zoals onze fijne gids ze noemt, zijn goed te bewandelen en daarboven word je beloond met het prachtige uitzicht. De kleipan is nog gedeeltelijk met water gevuld, zodat je er de weerspiegeling van de duinen in ziet. Ook de Sesriem-Canyon die we later op de dag doen is een mooie wandeling. We kunnen erin, omdat op die plaats geen water is. We zien er de erosie van kortbij.

Richting zuiden gaan we naar Aus, onderweg verandert het landschap constant en spotten we dieren. Eenmaal in onze lodge aangekomen gaan we dadelijk wandelen, er staan zovéél bloemen en planten dat ik niet kan stoppen met fotograferen en ervan te genieten. We sluiten af met alweer een mooie zonsondergang.

"Kolmanskop" de verlaten oude diamantstad. Eerst passeren we "Grassplatz-huis" dat alleen staat met "baviaankos" er rondom heen. We zien hier Jcb’s staan die dagelijks het zand verwijderen dat telkens terug op de asfaltweg wordt geblazen. Wind staat hier altijd. Maar als ik Kolmanskop binnen ga, oh, voor mij is dat alweer genieten. Als je daar dan alleen rond loopt in die huizen, moet ik toch denken aan de volgende dingen: welke conversaties, discussies, ruzies zijn hier gevoerd? Welke liefdes of affaires hebben hier plaatsgevonden? Hoe hebben ze hier gewerkt, eten gemaakt, enz. Dit maakt toch indruk, ik zou telkens als ik daar passeer terug kunnen gaan, het heeft iets. Sommige mensen hoor ik zeggen dat ze het gezien hebben en genoeg is. Maar voor mij blijven sommige dingen een onopgelost raadsel daar. Ik zou zeker terug gaan!
Het Duitse stadje Lüderitz is klein. We zien havens(tjes) en oastercatchers, zwarte watervogels met een oranje snavel. Onderweg spotten we ook de wilde paarden. Tegen de avond hebben we nog een natuur-game-drive, maar het is zo koud op dat moment, brr. Rond de drie graden, we zijn zo blij dat we met z'n allen rond een haardvuur kunnen zitten, met ons natje en hapje. Het is voor ons alweer een geslaagde dag!

Vandaag rijden we naar de tweede grootste canyon, "Fish River Canyon". INDRUKWEKKEND! We gaan naar verschillende uitkijkplaatsen en wandelen een stukje rondom. Hier staan kokerbomen, ook de beplanting is hier verschillend, dankzij de regenval.

We gaan naar het kokerboomwoud. Het is toch een aparte boom, de schors, bloemen... Giants Playground, het lijkt of kaboutertjes ’s nachts met de blokken gespeeld hebben, de natuur is toch verwonderlijk! Er staat ons opnieuw een game-drive te wachten in de lodge, het kan niet op.

Terug naar de hoofdstad Windhoek en het Thule hotel waar we lekker lunchen. Zij die willen kunnen ‘s namiddags gaan shoppen in de stad. Ik besluit zelf om in het hotel te blijven, samen met nog een paar andere medereizigers waarmee ik lekker in het zonnetje wat drankjes drink op het terras. We kunnen er nadenken over onze prachtige reis, want op dat ogenblik besef je nog niet wat je allemaal hebt gezien en beleefd! Zeker met onze " Straffe Gids", daar hebben we z'n allen véél van geleerd en het land leren kennen! Dit maakt ook de reis!

Vlotte nachtvlucht en aansluitende vlucht naar Brussel. Hier moeten we spijtig genoeg afscheid nemen van onze medereizigers. Deze bende was echt TOF, kom je zelden tegen!

Ik heb al veel mooie natuurreizen gedaan maar dit slaat alles, voor mij is deze natuur niet met een pen te beschrijven. De grote open vlaktes, weinig bevolking, dieren, bomen, beplanting, bergen, rotsformaties, de Namib en de Kalahari-woestijn. Alles is heel gevarieerd, mensen zowel zwart als blank zijn vriendelijk, een veilig en rijk land (natuurlijk wel armoede, met ons ook). Werkelijk "Het Juweel van Afrika", alleen al door de natuur zijn deze mensen rijk. Ik kijk naar de hemel en zie honderden fonkelende diamanten in de lucht! In de aarde zitten er ook, maar daar heb ik geen interesse voor. Geef mij maar de diamanten van het sterrenstelsel, ik krijg er niet genoeg van. Dit is zonder twijfel de mooiste plek in Afrika!