Jungle meetings met Orang Oetans

“Mevrouw Birute Galdikas! Wat een eer u te mogen ontmoeten!” Helemaal uit het lood geslagen door deze onverwachte ontmoeting met de meest vooraanstaande autoriteit in de wereld op het gebied van orang oetans knoop ik toch meteen een gesprek met haar aan. We zitten aan een van de voedingsplatforms waar haar levenswerk, de orang oetan , hun dieet komen aanvullen. “Aangename kennismaking” antwoordt ze heel formeel. Kent u mij dan?” Helemaal in de wolken spreek ik vol lof over haar en haar werk met de mensapen. Al snel ontdooit ze en komt mevrouw Galdikas een beetje los. “Wat een geluk dat u net hier bent met een groep jonge wetenschappers en enkele grote donateurs. Wij, anders dan anders reizigers uit België, zijn heel blij deze kans te hebben.” “Ja”, antwoordt Birute Galdikas, “Een paar maal in het jaar kom ik langs om studenten voor te stellen aan hun werkomgeving en verblijfplaats. Zij zullen hier enkele maanden onderzoek doen, niet alleen naar de orang oetans maar ook naar de andere fauna in dit nationale park.” Ze lacht en wijst naar haar studenten. “Ik heb het druk met seminaries geven, mensen aanzetten tot donaties. Ambassadeur zijn van deze prachtige dieren is natuurlijk een eer en genoegen. Jammer dat ik daardoor veel minder tijd kan doorbrengen met de dieren zelf, zoals vroeger toen ik jong was.” Ondertussen zitten er reeds een aantal roodharigen op enkele meters van ons bananen te verorberen. Deze dieren zijn een onderdeel van onze eigen evolutie, onze neven, hun voortbestaan en dat van hun leefomgeving zijn belangrijk. En het zijn jullie die daar voor een stukje toe bijdragen. Ecotoerisme, mits het volgen van de regels, maakt dat ons werk kan blijven bestaan. Birute kijkt nog even naar mijn medereizigers “Reizen doet ervaren en nadenken, en daar begint het allemaal mee. Hopelijk kan je nog vele mensen hier naartoe brengen.” Ze staat recht en we nemen afscheid van elkaar. Deze ontmoeting zal ik niet snel vergeten.