Mijn reis naar Japan

Het vertrek was gepland om 14 uur. Met een klein hangover, nam ik dus een taxis, en probeer een beetje energie voor de 16 volgende uren van vliegtuig terugkrijgen. Na een TE LANG rijs, aankomen we (mijn ouders en me) in Tokyo om 18 uur (lokale uur). Mijn kinderdroom was dan verwezenlijkt....

Ondanks ons vermoedheid, hebben het alle dag dit enorme stad bezocht . Tokyo is onbeschrijflijk, je moet met jouw eigen ogen zien om het geloven. Begraafplaatsen staan tussen twee gebouwen, tennisbaan staan op daken, pretpark in winkelcentrum... Tokyo is wel het gekste stad in het heel wereld !

Na vier dagen in het kapitaal, verlaten we Tokyo om naar Kyoto te gaan. Mijn vader had dus een maand voor, een beperkt ticket gekopen om in het alle Japan te kunnen reizen zonder elk keer een nieuw ticket (heel duur) moten betallen (JR pass). Met dit pass, konden we het Shinkansen nemen (een soort TGV).

Angekomen in Kyoto, waren we heel honger, wat een toeval, een voeding market was just naast ons hotel. Daar heb ik een stokje octopus gegeten. Ik zou niet zeggen dat het was het lekkerste ding vanuit het japanese keuken.

Na twee uur van Shinkansen, aankomen in Nara, het eerst en laatste landschappelijk stad van mijn reis. Daar, er zijn Bambi in het alle stad die vrijelijk kunnen wandelen tussen touristen. Er zijn ook kleine winkeljes waar toeristen kunnnen voor 500 Y kleine pannenkoek kopen om de Bambi's te voeden. In typisch japanse uitdrukking voor dit situatie zou zijn: "KAWAIII" (schattig).

Koya-san is een klein dorp in bergen met veel boudhiste tempel waar toeristen kunnen slapen. Daar hebben we een nacht in een typisch boudhist tempel geslapen. We sliepen op het vloer en er waren gemeenschappelijk badkamer waar iedereen naakt is. Het morgen, wakker worden we om 5 uur voor het brand ceremonie om zijn slecht gedachten te verbranden. Het was een beetje te vroeg maar wel heel interresant.

Onze laatst bestemming voor het vertrekt was Kanazawa. Tijdens het alle verblijf hadden we geen probleem gehad, dus helaas door het karma principe, was het normaal dat we tijdens onze laast momenten in Japan een probleem moeten krijgen.... Daardoor is mijn moeder naar urgencie moeten gaan door ademhaling problemenen, maar gelukkig waren de japanse dokter heel competent en sympathiek.

Mijn vader bleeft bij her, ik was dus alleen in een onbekend stad voor nog twee dagen...wat een wonderbaarlijk ervaring.