Sinds de vierde eeuw heeft Indonesië de grote Indische epische verhalen en filosofieën op geheel eigen wijze geabsorbeerd. Veel later werden de beeldende kunsten voor het volk naar een hoger niveau getild door het Sultanaat. Naast haar hoffelijke dansen en muziek, werd een transitie gecreëerd die het volk rechtstreeks moest aanspreken: assimilatie met het eeuwenoude vooroudergeloof en de overtuiging van de animistische geestenwereld die, door offergave en mantras, voor- en tegenspoed zouden bepalen. Daardoor speelt de Gamelan, een metallofonen orkest, als muzikale begeleider voor het veredeld schaduwspel van lederen poppen, Wayang, tot op vandaag een belangrijke rol in het bestendigen van de harmonie in de belangrijkste overgangsrites. Daar de publieke theaters inactief werden, is anders dan anders samen met onze lokale partner erin geslaagd om een geprivilegieerd theater te laten bouwen. Samen met onze reizigers en de bewoners van de lokale kampung van Kali Opak brengen we deze symbiose van kunstexpressie en lokale ambachten opnieuw tot leven.
